Dostlar…
Rica ediyorum sizden…
Bu yazımı okumayın!
Birisine okutun size anlatsın!
Şimdi bu da nereden mi çıktı?
Önceki günkü yazımda özetle; Emekliliğimin ardından bir süre düşündüm ve mesleğimin içinde bulunduğu olumsuz durumlar nedeniyle mesleği de bırakmaya karar verdiğimi, ancak bir dostum tarafından ikna edildiğimi ve yazılarımı sürdüreceğimi söylemiştim…
Telefonlarım susmadı…
Aldığım mesajların haddi hesabı yok…
Yüzlerce telefon ve mesaj aldım…
Ancak ne yazık ki arayanların veya mesaj gönderenlerin büyük bir çoğunluğunun yazımı sonuna kadar okumadıklarını gördüm…
Sen yazımı okumamışsın dediğimde bir çoğu eveleyip gevelemeye başladı!
Çünkü yazının başlığına göre, adeta okumuşlar gibi karar vermişlerdi!
Biz toplum olarak neden okumayı sevmiyoruz halen anlamış değilim!
Neyse…
Evet mesleğimi bırakmaya karar vermiştim ama bir dostum tarafından ikna edildim…
Devam edeceğim…
Hem de daha özgür, daha cesaretli…
Yazımı sonuna kadar okuyup da arayan veya mesaj atan dostlarıma destekleri için teşekkür ediyorum…
Gerçekten gördüm ki, mesleğimi sürdürme kararım ile doğru yapmışım…
Teşekkürler dostlar…
Bu satırları yazarken üzücü bir haber aldım!
Ereğli Medical Park Hastanesi doktorlarından, Ereğli eski Belediye Başkanı Hüseyin Uysal’ın sözleşmesi fesih edilmiş!
Zaten kendisi de bazı basına haber yaptırmış!
Neymiş efendim oğlu bir süre yurt dışına gideceğinden ailesi ile ilgilenecekmiş!
Neyse inanmış gibi yapalım biz!
İşten atılmak nasıl bir duyguymuş sanırım anlamıştır!
Ben üzüldüm…
Allah hiç kimseyi işsiz bırakmasın…
Üzüldüm çünkü onun gibi vicdansız değilim…
Ekmek ile oynamanın da ne demek olduğunu anlamıştır umarım…
Bakın göreceksiniz, Uysal bir çok gazeteye işten atılmadığı yönünde haberler yaptıracak!
Zaten kılıfını bulmuş!
Oğlu yurt dışına gideceğinden zamanını ailesine ayıracakmış!
Siz de benim gibi inanmış ayaklarına yatın ki adama moral verin!
Çünkü işsizlik psikolojisi zordur!
O dünyalığını yapmıştı, her ne kadar asgari ücretle geçinen bir kişinin işten atılması kadar ona dokunmasa da, yinede zor gelir!
Geçmiş olsun Doktor!
Üzülme, herkesin başına gelir!
Yıllar önce demiştim sana, çınaraltında çay içerken karşılaşacağız diye!
Orada tek başına çay içerken kimse selam da vermeyecek sana!
Merak etme ben Allahın selamını esirgemem…
Hatta masana da oturup iki laf ederim!
Sana bol paralı, ama işsizlik psikolojisini yaşayacağın yeni hayatında başarılar dilerim…
Benim gazetede elemana ihtiyacım var gel diyeceğim ama başaramazsın ki!
Yapabileceğine inansam alırım seni işe!
Görüşmek üzere…