İlk yılın ilk saatlerinde.
ÇATES’ in üretim izni iptal edildi.
Beklenen bir uygulama mı?
Değil.
ÇATES
İlk kurulduğu günden bugüne üretim yapıyor.
Ülkemizin ilk termik santrali.
Gururumuz.
Taşkömürü atığı ile çalışıyor.
1990 yılında modernleşti.
Yeni üniteler kuruldu.
Kapasite 300 MW ‘ a çıktı.
Bugün için 2013 yılında özelleşti.
Özelleşme süreci ve sonrası 2015 yılına kadar ünitelerin yenileme faaliyeti devam etti.
Ve o günden bugüne de üretim yaptı.
Zonguldak’ta kömür üretimin dip yaptığı dönemlerde.
Kamu kömür üretimin çok düşük seyrettiği gün ve yıllarda.
Özel sektör kömürünün ise maalesef üretim yapamadığı yakın dönemlerde.
Çok geriye gitmeyelim.
2016 yılından bugüne.
ÇATES zaman zaman hep tek ünite çalıştı.
Çünkü kömür yoktu.
Hatta 2018 yılında zaman zaman üretimin durduğunu.
Hatta 15 gün üretim yapılmadığını da biliyoruz.
Bu üretim durma durumları sıklıkla yaşanıyordu.
Bacalardan duman tütmüyordu.
Ve bugünlere gelindiğinde.
2019 yılının ikinci yarısından itibaren ise iki ünite çalışma müjdelerini alıyorduk.
Özel sektör ilk defa kendi arasında tam 11 firma anlaşarak.
Günden 3000 ton kömür veriyordu.
TTK da günde 2500- 3000 ton kömürü veriyordu.
ÇATES günlük kapasitesi 5500 ton.
Ve ancak yüzler gülüyordu.
Özelleştikten sonraki tam altı yıl.
Çok da mutlu edici hiç ama hiç olmadı.
Bunu söyleyebilirim.
Özelleştirme ücreti.
Tam 350 milyon dolar.
Bugün ki parayla .
İki milyar Türk Lirası.
Ve bugüne hep sıkıntı ve sorun ile gelindi.
ÇATES.
İlk ihale Zonguldaklı firma almıştı.
İhale şartları yerine gelmediği için.
O zaman adına.
Tam on milyon dolar .
Para hazine adına irat kaydedilmişti.
Bugün için 60 milyon Türk lirası..
Ve ikinci teklifi veren firma .
Teminatı yanmaması adına.
ÇATES alınmıştı.
Ve resmen ÇATES ihalesi altın yumurtlayan bir tepsi değil.
İşletilip ayakta kalınmaya çalışılan bir kurumdu.
Teminat yanmasın.
Üretelim.
Para kazanalım.
En azından özelleştirme idaresine paramızı ödeyelim.
Ayrıca son altı yılda yaşanan pek çok sorunlar.
Hammadde olmaması.
Kömür yok.
Üretim yok.
Ünitelerin bakım onarımı.
ÇATES termik santrali.
Herkesin dediği gibi.
Yatırımcısını.
Çok mutlu ve mesut etmedi.
İhaleyi alan firmayı.
İhya etmiyordu.
O günleri bilen ve gören biri olarak yazıyorum.
Değerlendiriyorum.
Bereket Holding.
Yönetim kurulu başkanı ve sahipleri gerçekten çok müstesna insanlar.
ÇATES için hep Zonguldak ile birlikte düşünerek yol aldılar.
Kente hiç yüzlerini dönmemizdik hiç etmediler.
Zonguldak’ın yerli kömürü kaynağı hep onlar için önem arz etti.
Kömür olmadığı zamanlarda bile ithal kömürü düşünmediler.
Bunu da hiç unutmayalım.
Elsan A. Ş ile yol aldılar.
Bugüne çok büyük zorluklarla geldi.
Ve bugün biraz nefes alacakken.
Çift kapasite çalışacakken.
Stop.
İstop.
Mühür.
Peki ne olacak?
500 işçi çalışıyor.
Toplamda 2000 kişiyi ilgilendiriyor.
Süresiz izin.
Ayrıca her gün 5500 ton kömür veriliyor.
3000 ton ise özel sektör veriyor.
Özel sektör ilk defa para kazanmaya başladı.
Bu ne demek?
Özel sektör üretimi durması demek.
Pazarın yok olması demek.
Çalışan maden işçisi sayısı ise bildiğimizi kadar ile 1000 sayısının üstünde.
Özel sektör kendisine yeni bir Pazar bulmazsa.
İşimiz zor.
Bu işler ne olacak?
Özel sektör işletmeleri.
Tüm bu durumlar Zonguldak ekonomisine büyük kayıplar verdirecektir.
Bunu biliyoruz. Görüyoruz.
Yazık diyorum.
Hem de çok yazık.
Peki ÇATES devlet eli ile üretim yapsaydı, ne olurdu?
Kahraman çevrecilere de saygılarımızı sunarken.
ÇATES yazılarımız devlet eli ve çevreciler başlıkları ile geniş çerçeveli sürecek.
Teşekkür ler